Rozdział 10

Rozdział 10

-Cześć wszystkim.- Przywitała się Selena.- Nick świetna koszulka.

-Dzięki. Demi nie idzie dzisiaj do szkoły?

-Nic mi nie mówiła. Może się coś stało..

-Dajcie spokój. Lovato pewnie zaspała. Nie mam zamiaru czekać w nieskończoność.

-To ja może pójdę i zapytam.

                                                       ****

-I co? Nie idzie dzisiaj?- Pytał Nick.

-Nie. Źle się czuje. Pani Dianna mówi, że już wczoraj coś z nią było nie tak.

-Dziwne.. Na próbie czuła się chyba dobrze. Docinała mi i w ogóle..- Podsumował Joe.

-A może ty zrobiłeś coś nie tak?! Wszyscy wiedzą, że potrafisz pokazać czego to Joe Jonas nie potrafi. Jesteś moim bratem, ale kiedyś cię zabije !

-Nick uspokój się! Było tak jak zawsze. Dlaczego zawsze ja muszę być tym najgorszym?! Potraficie wytykać mi tylko błędy! Pomyśleliście chociaż raz co ja czuje?! Myślicie, że mi jest łatwo?! W L.A zostawiłem wszystko! Widocznie nie potraficie mnie zrozumieć.- Wybuchł Joe.

-Przepraszam. Nie pomyślałem o tym. Masz rację. Nie powinniśmy wszyscy tak na ciebie najeżdżać i oskarżać za wszystko co się w około dzieje.

-Nick ma rację. Ja też przepraszam.

-Wiecie, że stawiacie mi dużo pizzę..?- Wyszczerzył się Joe.

-I ten Joe mi się podoba. A możemy zabrać też Dems?- Zapytała Selena.

-Robicie to specjalnie. Ale niech wam będzie. O ile Lovato się zgodzi..

-A czemu miałaby się nie zgodzić?

-Bo mnie nie lubi i źle się czuje..?

-A ci to odpowiada..

-Widzisz Selena jaka ty mądra..

-Bardzo śmieszne Joe!

-No bardzo.- Puścił jej oczko.

                                                          ****

-No to już chyba wszystko..- Spakowała swoje książki do plecaka Selena.

-Trochę tego było..

-Dobrze się już czujesz?

-Tak. Wczorajsza kolacja chyba mi zaszkodziła.

-Mam do ciebie maleńką prośbę..

-Mam siei bać?

-To nic strasznego. Pójdziesz ze mną na pizzę?

-Żaden problem. Niby czemu miałabym się nie zgodzić?

-Bo idzie Nick..

-No i..? Będzie fajnie.

-Idzie też Joe..

-No to już nie tak fajnie.

-Proszę. Obiecałam mu z Nick’iem że pójdziemy.

-To wy mu to obiecaliście. Mnie w to nie mieszajcie.

-Dems nie bądź taka. Z tobą nie będę się nudziła. No i poćwiczysz z Joe.. Nie mieliście dzisiaj próby.

-Ćwiczymy codziennie. Jeden dzień możemy sobie odpuścić.

-Błagam..!

-Niech stracę. Ale zapomnij, że będę dla niego miła. Jak mnie wkurzy to się nasłucha.

-Dobrze, tylko ty sama nie zaczynaj. Jak nie ma cię z nami to on jest całkiem spoko. Zmienił się. I to chyba dzięki tobie..

-Selena to nie kabaret. Nie rozśmieszaj mnie. Dla niego jestem nikim.

-Skąd to wiesz?

-Po prostu wiem. Ale to działa w obydwie strony.

-Jesteście dziwni. Pasowalibyście do siebie.

-Selena bredzisz, a ja nigdzie zaraz nie pójdę.

-Już się zamykam. Powiedziałam to co myślałam.

-To zachowaj to dla siebie i zapamiętaj sobie, że ja nigdy nie polubię tego idioty. To on zaczął, a ja nie zamierzam tego naprawiać.

-Rób jak uważasz. To w co się ubieramy?

-Yyyy no nie wiem.. Normalnie?

-Ty chyba sobie żartujesz! Idziemy z Jonasami! Musimy jakoś wyglądać!

-Ubieraj się jak chcesz. Ja nie mam zamiaru stroić się dla Jonasa.

-To w co zamierzasz się ubrać?

-Na luzie. Chyba nie myślałaś, że wcisnę się w kiecke dla Jonasa?! Idę na pizzę, a nie na bal maturalny. Ale nie bój się.. Nick’owi we wszystkim się podobasz..

Rozdział 9

Rozdział 9

-To, że mnie dopełniasz nie pasuje w tej piosence.

-Z ust mi to wyjęłaś Lovato. Ale nic innego nie mogłem wymyślić. Tak poza tym jest idealna.

-To. Prawda. Wykonaliśmy niezłą robotę. Musimy to wygrać.

-Jeżeli się postarasz to mamy duże szanse.

-Ja mam się postarać?!

-No przecież nie ja! Jestem profesjonalistą, ty tylko amatorką..

-Nie przeginaj Jonas! To, że jesteś sławny nie znaczy, że możesz rozstawiać wszystkich po kontach!

-Sorry. Nie chciałem żeby to tak zabrzmiało.

-Mogę cię o coś zapytać?

-Ty mnie? Jasne.. Lovato zaczyna przesłuchanie.

-Z wszystkiego musisz sobie żartować?

-Nie. Dobra, powaga. Pytaj.

-Czemu zawsze stajesz w mojej obronie?

-Tak jakoś zawsze wyjdzie. Tylko ja mam prawo cię wyzywać.

-Bardzo śmieszne Jonas. Przywalę sobie za to, ale dzięki.

-Chcę to widzieć..

-Bawi cię to..?

-Nawet nie wiesz jak.. Nie no luz.. Lovato mi dziękuje.. W kalendarzu to sobie chyba zapiszę.

-Albo nie.. Przywalę tobie!

-To teraz ja cię o coś zapytam. Selenie podoba się mój brat?

-Kevin..?

-Wiesz o kogo mi chodzi. Nick jest cały w skowronkach gdy w pobliżu jest Selena.

-Poza tym, że cały czas powtarza, że Nick jest słodki to nic mi nie mówiła.

-To co, pomożemy im?

-Dajmy im jeszcze trochę czasu. Może sami dojdą do wniosku, że do siebie pasują.

-Może. Przećwiczmy jeszcze raz i spadamy. Jeszcze sobie pomyślą, że się lubimy. Reputacje sobie zniszczę..

-Dla ciebie naprawdę nic innego się nie liczy..?

-Liczy, ale ty nie należysz do tych rzeczy które mnie obchodzą.

                                                           ****

-Córcia prawie nic nie zjadłaś. Źle się czujesz?- Zapytała Dianna.

-Nie jestem głodna. Miałam dzisiaj ciężki dzień. Tyle.

-A jak ci się układa z Joe? Spędzasz z nim dużo czasu..

-To przez konkurs. Musimy ćwiczyć. Za parę dni będzie po wszystkim.

-Nie przepadasz za nim, co?

-Skąd wiesz?

-To widać.

-Nie wiem dlaczego, ale cholernie działa mi na nerwy. Nick i Kevin są naprawdę fajni. A no i słodki Frankie..

-Tak, to ich pupilek. Może kiedyś się polubicie.

-W to wątpię. Idę na górę. Jestem zmęczona.

-Dobranoc córcia.

-Pa mamo.

                                                            ****

-I jak po próbie?- Pytał Kevin.

-Jak zawsze. Czyli koszmarnie, bo z Lovato.

-Czemu ty jej tak nie lubisz? Ona jest spoko.

-Sama zaczęła. Nie przypadliśmy sobie do gustu i tyle.

-Joe ty też nie jesteś święty. Umiesz doprowadzić człowieka do szału.

-Mów sobie co chcesz. Ja pierwszy ręki nie wyciągnę.

-A może tu nie chodzi o to, że jej nie lubisz, co?

-A niby o co?

-Podoba ci się to, że Demi nie da pluć sobie w twarz. Tylko nie możesz pogodzić się z tym, że postawiła się akurat tobie. Nie spotkałem laski której byś się nie spodobał. Każda jest w stanie zrobić dla ciebie wszystko. Ale nie Dems. Przyznaj się do tego, że to jedyny powód twojej niechęci do niej.

-Do reszty na głowę upadłeś. Nie obchodzi mnie Demi i to co o mnie myśli, ani to, że mi się postawiła.

-To dlaczego ją bronisz przed Taylor?

-Bo to ja ją w to wciągnąłem. Żałuję tego jak cholera. Teraz cała szkoła myśli, że coś nas łączy. Jeszcze ten konkurs.. To miejsce przynosi mi pecha. Najchętniej wróciłbym do L.A.

-Nie wyjedziemy stąd dlatego, że kłócisz się z Demi. Przemyśl sobie wszystko. Ja idę do siebie.

Rozdział 8

Rozdział 8

-Powiem Ci Lovato, że jesteś całkiem dobra w te klocki..

-Jonas na mnie te twoje gadki nie działają, więc daruj sobie.

-A kto mówi, że mają działać? Musiałbym na głowę upaść żeby ciebie podrywać!

-Kamień z serca..

-Jake nie ma we mnie konkurenta. Macie moje błogosławieństwo.

-Po co ty mi to w ogóle mówisz, co?

-Chce żeby wszystko było jasne. Siedzę tu tylko z tobą, bo ktoś wywinął nam niezły numer. Potem wszystko wraca do normy.

-O niczym innym nie marzę Jonas.. A ci tu po co?- Pokazała na Sel i Nick’a.

-A bo ja wiem? Pewnie są ciekawi czy nie poderżnęliśmy sobie gardeł.

-Jeszcze mogę to zrobić..

-I jak piosenka? Skończona?- Zapytał Nick.

-Małe poprawki i po sprawie. A wy co tu robicie?- Zapytał Joe.

-My? Wyszliśmy na spacer. Ładna pogoda..- Tłumaczyła się Selena.

-Lepiej się przyznajcie, że nas szpiegujecie. Jak widzicie żyjemy.

-To chyba cud.. Macie ochotę na gorąca czekoladę?- Zapytała Selena.

-Nie zniosę ani minuty dłużej z tym pacanem.- Demi wskazała na Joe’ego.

-A ja z tą idiotką, więc idźcie sami gołąbeczki..

-Chociaż raz byście sobie darowali..

-Całe trzy godziny musiałam się powstrzymywać od komentarzy na jego temat!

-No to widzicie, że co za dużo to nie zdrowo. Ja spadam. Na razie.- Pożegnał się Joe.

-Paa..

Rozeszli się nie zaszczycając się nawet spojrzeniem.

-Chyba marny ten nasz plan..

-Spokojnie Selena. To dopiero pierwszy dzień. Nie pozabijali się, więc chyba nie jest tak źle. No i napisali piosenkę.

-Fakt. Czasami nie poznaję Demi. Zawsze starała się być miła dla wszystkich. Kiedy odszedł jej ojciec stała się twarda i jest nieufna w stosunku do innych. Zamknęła się w sobie i nawet mi wszystkiego nie mówi..

-Joe też przesadza. Jest egoistą i nie obchodzą go uczucia innych. Kiedyś był inny. Sława go zmieniła. Brakuje mi dawnego Joe. Mogłem mu wszystko powiedzieć. Był nie tylko moim bratem, ale i przyjacielem. Miałem w nim oparcie. On we mnie tak samo. Ale wszystko się zmieniło..

-Teraz gdy zmienił środowisko może wszystko się zmieni..

-Mam nadzieję. Gdy Demi pierwszy raz mu się postawiła to coś w nim zaczęło pękać. Może nie wszystko stracone..

                                                               ****

-Jonas, Taylor się zbliża..- Westchnęła Demi.

-O nie.. Znowu muszę cię przytulić..

-Sam to zacząłeś.

-Tak wiem. A teraz chodź do swojego jedynego chłopaka w swoim życiu.- Wyciągnął ręce w jej stronę.

-Nienawidzę tego robić. Daje ci jeszcze trzy dni na skończenie tej całej farsy.

-Daj mi czas chociaż do zakończenia konkursu..

-Niech stracę.

-O nie..

-Co nie..?- Zapytała dalej wtulona w niego Demi.

-Razem z Taylor idzie Jake..

-Mówiłam już, że teraz mam ochotę cię zabić?! Już po mnie..

-Czemu?- Zapytał zdezorientowany Joe.

-To dlatego miałem Ci dać czas?! Wszystko jestem w stanie znieść, ale nie to, że mnie oszukałaś! Podobno się nienawidzicie.. Joe to palant co? Trzeba było tak od razu, że mam Ci dać spokój żebyś mogła być z tym idiotą! Myliłem się co do ciebie Demi..

-Jake to nie tak! Nie oszukiwałam cię!

-Zachowaj sobie te zwierzenia dla siebie. Taylor miała rację.. Jesteś nikim!

-Koleś nie zapędzaj się! Nie masz prawa tak do niej mówić!

-Joe, proszę chodźmy stąd..

-Co cnotka nie umie się bronić?- Zapytała Taylor.

-Zamknij się!- Wydarł się na nią Joe.

-Jesteście siebie warci. Dobrze, że wtedy dałaś mi kosza. Dzięki temu zrozumiałem jaka jesteś naprawdę. Chodź Taylor, nie będziemy im przeszkadzać.

-Przepraszam Demi. To wszystko moja wina..

-Nie Joe. Mogłam to przerwać, ale chciałam żeby Taylor poszło w pięty. Teraz mam za swoje. Straciłam przyjaciela, który na dodatek bardzo zbliżył się do tlenionej. Czyli mojego największego wroga.

-Ja nim nie jestem?! Miałem nadzieję.. Lovato ty się naprawdę we mnie nie zakochaj..- Mówił przejęty Joe.

-Na głowę bym musiała upaść Jonas.

-Ulga.. Jesteś najgorszą dziewczyną jaką kiedykolwiek poznałem..

-Wzajemnie. To co, próba dzisiaj?

-Innego wyboru to chyba nie mamy. Będę po Ciebie o 16. Tylko nie śpij..

-Nie martw się. Tam gdzie zawsze?

-Yhmm..

-To pa. Zaraz dzwonek Jonas.

-Miłych lekcji Lovato.

-Znowu świrujesz?

-Coraz częściej mi się to zdarza. Ty źle na mnie działasz..

-Spadaj. Ja lecę, bo za dwie minuty lekcja.

-A kogo to obchodzi..?

-Mnie.

                                                           ****

-Joe, idziesz dzisiaj do Demi?- Zapytał Loczek.

-Niestety. A co?

-Nic, nic. Dalej jesteście na siebie tak cięci?

-Tak. Oboje za sobą nie przepadamy, ale musimy się znosić. Po konkursie wszystko wraca do normy.

-Szkoda. Fajnie by było jakbyście się polubili..

-Taa jasne.. Nigdy w życiu. Za to ty z Seleną bardzo, ale to bardzo się ze sobą zżyliście.. Przyznaj, że ci się podoba..

-To jest tylko moja przyjaciółka.

-Jak ty mówisz prawdę to ja lubię Lovato!

-Mówię prawdę Joe!

-Jestem twoim bratem i widzę kiedy kłamiesz Nick..

-Coś Ci się stało?

-Mi? Nie, a co?

-No nie wiem.. Jesteś taki normalny Joe..

-Kto jest normalny?- Wtrącił się Kevin.

-Nasz brat. Od jakiegoś czasu da się z nim normalnie porozmawiać.

-Pogięło cię?! Zawsze taki byłem.

-Nie Joe. Odkąd się tu przeprowadziliśmy zmieniłeś się. Albo ktoś cię zmienił..

-Nick ma chyba rację. Nareszcie wróciłeś bracie.

-Obaj idźcie się leczyć. Ja niestety muszę iść na próbę. Jakby znaleźli moje ciało to Lovato mnie zabiła.